Ο ανωτέρω τίτλος, αν και αρκετά τεχνικός, αποδίδει επισήμως τη δημιουργία της νέας διαδικτυακής κατάληξης ονομάτων χώρου «.eu», που φιλοδοξεί να μεταφέρει το κλίμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης στον κυβερνοχώρο. Καταρχήν πρέπει να διευκρινιστεί ότι με τους όρους «διαδικτυακή κατάληξη», «κατάληξη ονόματος χώρου» ή, ορθότερα, «τομέας ανωτάτου επιπέδου» -σε πιστή μετάφραση του «Τop Level Domain» (εν συντομία «TLD»)- εννοείται το τελευταίο πεδίο μιας διεύθυνσης ιστοσελίδας ή και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Συνεπώς, στο http://www.cieel.gr και στο kdeod@cieel.gr η κατάληξη «.gr» αποτελεί, για παράδειγμα, τον τομέα ανωτάτου επιπέδου (TLD). Σήμερα, οι διαθέσιμοι TLDs διακρίνονται σε εθνικούς ή αλλιώς TLDs κώδικα χώρας (country code ή ccTLDs) και σε γενικού χαρακτήρα TLDs (generic ή gTLDs). Παραδείγματα της πρώτης κατηγορίας αποτελούν οι καταλήξεις .gr, .uk, .de, .fr κλπ. και της δεύτερης η πολύ διαδεδομένη κατάληξη .com αλλά και άλλες όπως .net, .org, .info κλπ. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί πως για την οργάνωση και διαχείριση της ονοματοδοσίας και διευθυνσιοδότησης στο διαδίκτυο υπεύθυνος είναι ο οργανισμός ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) με έδρα τις Η.Π.Α., ο οποίος έκρινε θετικά το αίτημα για ανάθεση του .eu TLD στην Ευρωπαϊκή Ένωση βάσει του χρησιμοποιούμενου προτύπου ISO 3166. Στο εξής, λοιπόν, οι χρήστες του Διαδικτύου, πολίτες, οργανισμοί και επιχειρήσεις στην Ε.Ε., μπορούν να επιλέξουν για τη διεύθυνση της ιστοσελίδας τους τη νέα κατάληξη «.eu» που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Ε.Ε.. Μεταξύ άλλων, αξίζει να ειπωθεί πως το νέο αυτό ευρωπαϊκό TLD κατηγοριοποιείται ως εθνικό (ccTLD) αλλά είναι το πρώτο, το οποίο διακρίνεται από το χαρακτήρα μιας διευρυμένης εδαφικής ταυτότητας, που ξεπερνώντας τα παραδοσιακά εθνικά όρια χρησιμοποιεί τη νομική οντότητα μιας ένωσης κρατών για να αποκτήσει διαδικτυακό στίγμα.
Όσον αφορά το ιστορικό της δημιουργίας του «.eu», η ιδέα άρχισε να συζητείται το 1997, παίρνοντας πιο ουσιαστική μορφή στις αρχές του 2000 με τη δημοσίευση Εγγράφου Εργασίας (COM (02.02.2000) 153 τελικό) και σχετικής Ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (COM (05.07.2000) 421 τελικό). Στα τέλη του ίδιου έτους η Επιτροπή προχώρησε σε μια πρώτη πρόταση Κανονισμού «για την υλοποίηση του τομέα ανωτάτου επιπέδου “.EU” στο Διαδίκτυο (Internet)» (COM (12.12.2000) 827 τελικό). Η πρόταση αυτή, τροποποιημένη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (COM (02.10.2001) 535 τελικό), οδήγησε τελικά στην έκδοση του Κανονισμού (ΕΚ) 733/22.04.2002 «για την υλοποίηση του .eu τομέα ανωτάτου επιπέδου». Με τον εν λόγω Κανονισμό χαράχτηκε η πολιτική στρατηγική για τη δημιουργία και το πλαίσιο λειτουργίας ενός «μητρώου», που με τη μορφή μη κερδοσκοπικού οργανισμού αναλαμβάνει την οργάνωση, τη διαχείριση και τη διεύθυνση του .eu TLD. Ακολούθως, την 21η Μαΐου 2003, η Επιτροπή δημοσίευσε Απόφασή της με την οποία ορίζεται ως «μητρώο» ανωτάτου επιπέδου .eu ο «European Registry for Internet Domains» (EURid), ο οποίος επελέγη ύστερα από δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος και αξιολογική διαδικασία.
Μετά την επιλογή του EURid μεσολάβησαν αρκετοί μήνες προετοιμασίας έως τις 7 Δεκεμβρίου 2005, οπότε και ξεκίνησε η διαδικασία καταχώρισης ονομάτων τομέα στον .eu TLD. Η διαδικασία διέπεται από τις ρυθμίσεις του Κανονισμού (ΕΚ) 874/28.04.2004 «για τη θέσπιση κανόνων δημοσίου συμφέροντος σχετικά με την υλοποίηση και τις λειτουργίες του .eu τομέα ανωτάτου επιπέδου και τις αρχές που διέπουν την καταχώριση». Σύμφωνα με τον Κανονισμό, οι αιτήσεις καταχώρισης δεν υποβάλλονται απευθείας ενώπιον του EURid, αλλά ενώπιον διαπιστευμένων καταχωρητών που εδρεύουν στα κράτη-μέλη και αναλαμβάνουν τη διεκπεραίωση της διαδικασίας για λογαριασμό των ενδιαφερομένων με ανάλογη χρέωση (το ελάχιστο κόστος καταχώρισης ανέρχεται σε 10 €). Ως προς την καταχώριση των ονομάτων ισχύει η αρχή της χρονικής προτεραιότητας υποβολής της αίτησης (first come, first served principle). Παράλληλα προβλέπεται ένα μητρώο ονομάτων που δεν καταχωρίζονται, όπου περιλαμβάνονται για παράδειγμα ονόματα χωρών και εθνικοί κωδικοί (π.χ. «gr» για την Ελλάδα) καθώς επίσης δύνανται να εξαιρεθούν από την καταχώριση, ονόματα με δυσφημιστικό, ρατσιστικό και εν γένει ανάρμοστο περιεχόμενο αν υπάρχει σχετική απόφαση δικαστηρίου κράτους-μέλους.
Βάσει του Κανονισμού (ΕΚ) 874/2004 επιβάλλεται μία πρώτη περίοδος Σταδιακής Καταχώρισης (Sunrise Period), η οποία χωρίζεται σε δύο φάσεις διάρκειας δύο μηνών η καθεμία. Στην πρώτη φάση, το δικαίωμα καταχώρισης αφορά μόνο κατατεθέντα εθνικά και κοινοτικά εμπορικά σήματα καθώς και δημόσιους φορείς των κρατών-μελών. Στη δεύτερη φάση, αιτήσεις καταχώρισης μπορούν να υποβληθούν τόσο από δικαιούχους της πρώτης φάσης όσο και από κατόχους άλλων «προηγούμενων δικαιωμάτων». Τα λοιπά «προηγούμενα δικαιώματα» περιλαμβάνουν π.χ. μη κατατεθέντα εμπορικά σήματα, εμπορικές επωνυμίες, οικογενειακά ονόματα, τίτλους προστατευόμενων καλλιτεχνικών έργων κλπ. στο μέτρο που προστατεύονται από το εθνικό δίκαιο των κρατών-μελών. Στην περίοδο αυτή δεν ισχύει η αρχή της χρονικής προτεραιότητας της αίτησης. Η ύπαρξη προηγούμενου δικαιώματος αποδεικνύεται με έγγραφα, ο έλεγχος των οποίων διενεργείται από την εταιρεία PricewaterhouseCoopers, με εξαίρεση τους δημόσιους φορείς που υποβάλλουν τα νομιμοποιητικά έγγραφα ενώπιον αρμόδιου φορέα επικύρωσης που ορίζει το κάθε κράτος-μέλος. Στην Ελλάδα αρμόδια είναι η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, η οποία νομιμοποιεί ως κατόχους προηγούμενου δικαιώματος μόνο νομικά πρόσωπα του στενού δημόσιου τομέα (π.χ. Υπουργεία, ΟΤΑ, ν.π.δ.δ.).
Με ανακοίνωση του EURid, η περίοδος της Σταδιακής Καταχώρισης εκτείνεται χρονικά από 7 Δεκεμβρίου 2005 έως 6 Απριλίου 2006. Μετά τη λήξη της, έχει δυνατότητα οποιοσδήποτε είναι εγκατεστημένος στην Ε.Ε. να υποβάλλει αίτηση καταχώρησης ονόματος τομέα στον .eu TLD. Ήδη, πάντως, ο μεγάλος αριθμός των αιτήσεων στην περίοδο Σταδιακής Καταχώρισης καταδεικνύει τη μεγάλη ζήτηση για τις νέες διευθύνσεις με κατάληξη «.eu». Είναι ενδεικτικό πως τις δύο πρώτες μέρες συγκεντρώθηκαν συνολικά 117.424 αιτήσεις για 86.122 ονόματα τομέα από τους 800 περίπου διαπιστευμένους καταχωρητές όλων των κρατών-μελών. Το μεγαλύτερο δε ενδιαφέρον συγκέντρωσε το όνομα «sex.eu» με 227 αιτούντες να το διεκδικούν. Σύμφωνα και με την Ευρωπαία Επίτροπο για την Κοινωνία της Πληροφορίας και τα Μέσα Επικοινωνίας, κ. Βίβιαν Ρέντινγκ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ευελπιστεί ότι ο τομέας ανωτάτου επιπέδου .eu θα καταστεί εξίσου σημαντικός με τον .com (dot com), προσφέροντας, ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις, προστασία βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας απέναντι σε καταληψίες του κυβερνοχώρου.
ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:
http://europa.eu.int/information_society/policy/doteu/background/index_en.htm
http://www.eurid.eu/en/registrant
http://www.eu-domain-names-resource.com
http://www.icann.org/minutes/prelim-report-25sep00.htm#00.74
http://eu.domeny.cz/?inc=historie
http://www.infoworld.com/article/05/12/07/HNsex.eu_1.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου