Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ

Στις 16 Φεβρουαρίου 2009 ξεκίνησε στη Στοκχόλμη η δίκη των «πειρατών», Carl Lundström, Peter Sunde, Frederik Neij και Gottfrid Svartholm Warg, κατόχων της δημοφιλούς ιστοσελίδας «Pirate Bay», μέσω της οποίας οι χρήστες του διαδικτύου διαμοιράζονται κάθε είδους αρχεία. Αναμενόμενα, πολλά από αυτά –ίσως τα περισσότερα- διέπονται από προστασία πνευματικών δικαιωμάτων και ως εκ τούτου η μεταφόρτωσή τους (download) είναι παράνομη. Αντίστοιχες υπηρεσίες, βέβαια, προσφέρουν δεκάδες διαδικτυακές τοποθεσίες με κοινό χαρακτηριστικό ότι διευκολύνουν τη διακίνηση των αρχείων χωρίς έλεγχο του περιεχομένου τους. Ωστόσο, αυτή η δικλείδα ασφαλείας δε στάθηκε αρκετή για να αποτρέψει την παραπομπή των τεσσάρων Σουηδών, οι οποίοι υποστηρίζουν επίμονα τη νομιμότητα της ιστοσελίδας τους. Η πορεία της πολυήμερης δίκης δεν άργησε να τους δικαιώσει καθώς από τις πρώτες δυο ημέρες, οι βαρύτερες κατηγορίες περί συνενοχής σε παράνομη διανομή προστατευμένου υλικού αποσύρθηκαν.

Αναμένοντας την τελική έκβαση της δίκης, προμηνύεται ένα ακόμη αδιέξοδο για τη μουσική βιομηχανία που βλέπει και πάλι τις δικαστικές προσπάθειες προάσπισης των συμφερόντων της να αποδεικνύονται αναποτελεσματικές. Παρά τις συντονισμένες προσπάθειες εναντίον της μουσικής πειρατείας, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δισκογραφικών Εταιριών, IFPI, για το έτος 2008, το 95% της μουσικής που διακινήθηκε διαδικτυακά ήταν παράνομο. Αφού οι δοκιμασμένες τακτικές απέτυχαν μένει να δούμε τι άλλο θα ακολουθήσει. Ίσως το επόμενο βήμα θέσει και τους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών προ των ευθυνών τους.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Έκθεση IFPI 2009:
http://www.ifpi.org/content/library/DMR2009.pdf

Βλ. επίσης:
http://www.theregister.co.uk/2009/02/17/pirate_bay_half_charges_dropped_report/

http://www.thelocal.se/17954/20090303/

http://blog.wired.com/27bstroke6/2009/02/pirate.html

http://tech.pathfinder.gr/tech/lawnet/702296.html

http://www.ifpi.org/content/section_resources/dmr2009.html

http://www.digitalmusicnews.com/stories/011509ifpi

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

ΑΠΟΦΑΣΗ Δ.Ε.Κ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 2006/24/ΕΚ

Στις 10 Φεβρουαρίου 2009 το Δ.Ε.Κ. αποφάσισε σχετικά με την υπόθεση που αφορούσε τη νομική βάση έκδοσης της Οδηγίας 2006/24/ΕΚ για τη διατήρηση δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Η εν λόγω Οδηγία, που έχει παρουσιαστεί αναλυτικά στη στήλη (ΕΕΕυρΔ 4:2005), αμφισβητήθηκε έντονα ως προς το περιεχόμενό και την αντίθεσή της με θεμελιώδη δικαιώματα, όπως ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής, αλλά τελικά ζητήθηκε η ακύρωσή της, με πρωτοβουλία της Ιρλανδίας, μόνο λόγω μη προσήκουσας νομικής βάσης.

Ειδικότερα, η Ιρλανδία, υποστηριζόμενη και από τη Δημοκρατία της Σλοβακίας, υποστήριξε ότι η Οδηγία 2006/24/ΕΚ δεν μπορεί να βασίζεται στο άρθρο 95 ΕΚ που αφορά τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς εφόσον μοναδικός ή, τουλάχιστον, κύριος στόχος της είναι η διερεύνηση, διαπίστωση και δίωξη ποινικών αδικημάτων. Η άποψη αυτή δεν έγινε δεκτή από το Δικαστήριο, καθώς εντόπισε αλλού τον βασικό στόχο των ρυθμίσεων που εισέφερε η Οδηγία. Πιο συγκεκριμένα, βάσει της εκτίμησης του Δ.Ε.Κ., κύριο μέλημα του κοινοτικού νομοθέτη αποτέλεσε η εναρμόνιση των εθνικών μέτρων αναφορικά με τη διατήρηση τηλεπικοινωνιακών δεδομένων από τους φορείς παροχής υπηρεσιών, ώστε να εξισορροπηθεί το κόστος που συνεπάγεται μια τέτοια διαδικασία. Ουσιαστικά, δηλαδή, σκοπός της Οδηγίας θεωρήθηκε αποκλειστικά η εξάλειψη πιθανών δυσαναλογιών στις λειτουργικές δαπάνες που θα επιβάρυναν τις εταιρίες παροχής τηλεπικοινωνιακών και διαδικτυακών υπηρεσιών στα διάφορα κράτη μέλη. Με αυτό το σκεπτικό, το Δ.Ε.Κ. αναγνώρισε τελικά το άρθρο 95 ΕΚ ως την προσήκουσα νομική βάση για την έκδοση της Οδηγίας 2006/24/ΕΚ.

Εντούτοις, αν το σκεπτικό αυτό είναι ορθό και σύμφωνο με την πραγματική στόχευση του κοινοτικού νομοθέτη, γεννιούνται δύο εύλογα ερωτήματα προς προβληματισμό:

-πρώτον, γιατί το κείμενο της Οδηγίας δεν αρκέστηκε στη θέσπιση ενός ανώτατου χρονικού ορίου διατήρησης των δεδομένων αλλά επέβαλε και ένα υποχρεωτικό κατώτατο όριο διατήρησης 6 μηνών και

-δεύτερον, γιατί λείπει οποιαδήποτε αναφορά στο κόστος διατήρησης και στον επιμερισμό της δαπάνης μεταξύ κράτους και ιδιωτικών φορέων.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Κείμενο απόφασης:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62006J0301: EL:HTML

Κείμενο Οδηγίας:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:105:0054:0063: EL:PDF

Βλ. επίσης:
http://www.netwatcher24.at/2009/02/10/eugh-segnet-vorratsdatenspeicherung-ab/

http://www.forthnet.gr/templates/newsPosting.aspx?p=253971

http://tech.pathfinder.gr/tech/lawnet/696076.html