Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

ΝΕΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ITU


Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2012, η ITU (International Telecommunication Union, Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών) διοργάνωσε, στο Ντουμπάι, το Παγκόσμιο Συνέδριο για τις Διεθνείς Τηλεπικοινωνίες (World Conference on International Telecommunications, WCIT). Σκοπός του Συνεδρίου ήταν η αναθεώρηση των παλαιότερων Διεθνών Τηλεπικοινωνιακών Κανόνων (ITR) οι οποίοι είχαν διαμορφωθεί το 1988 στη Μελβούρνη και είχαν αποτελέσει το περιεχόμενο σχετικής Συνθήκης την οποία υπέγραψαν 122 κράτη. Μετά από 24 χρόνια, λοιπόν, επιχειρείται η προσαρμογή των ανωτέρω Κανόνων στις σύγχρονες εξελίξεις στον τηλεπικοινωνιακό τομέα και τίθεται εκ νέου το ζήτημα της διακυβέρνησης του διαδικτύου.
Στο πλαίσιο της ανωτέρω αναθεώρησης προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η δυνατότητα των κρατών να ελέγχουν και να αποκλείουν ανεπιθύμητη ηλεκτρονική αλληλογραφία καθώς και να έχουν απ’ ευθείας πρόσβαση σε διεθνείς υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών. Στο επίκεντρο της συζητήσεως, πάντως, κατά τη διάρκεια των εργασιών του Συνεδρίου βρέθηκε το αίτημα όλα τα κράτη να έχουν ίσα δικαιώματα στη διαδικτυακή διακυβέρνηση. Συγκεκριμένα, αρκετά κράτη εξέφρασαν την άποψη, ότι είναι αναχρονιστικό, η κυβέρνηση των ΗΠΑ να αποφασίζει για τη ρύθμιση των διευθύνσεων στο διαδίκτυο. Τούτο προκάλεσε την έντονη διαφωνία κυρίως των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και του Καναδά καθώς και τη διατύπωση επιφυλάξεων εκ μέρους πολλών χωρών, όπως της Δανίας, της Τσεχίας, της Σουηδίας, της Ολλανδίας, αλλά και της Ελλάδας. Ειδικότερα, οι ΗΠΑ υποστήριξαν ότι εάν επιτραπεί σε όλες τις χώρες να έχουν ίσα δικαιώματα επί του διαδικτύου, τότε είναι πολύ πιθανό να νομιμοποιηθεί η λογοκρισία και η κρατική παρέμβαση στη λειτουργία του διαδικτύου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση τήρησε επίσης αρνητική στάση απέναντι στο εν λόγω εγχείρημα, επισημαίνοντας ουσιαστικά διά της κας Neelie Kroes, αρμόδιας για το ψηφιακό θεματολόγιο της ΕΕ, ότι το διαδίκτυο δουλεύει ήδη και δεν χρειάζεται διόρθωση.
Εν τέλει, τη νέα Συνθήκη, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2015, υπέγραψαν μόνον 89 από τις 144 χώρες.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Οι νέοι ITRs:

Βλ. επίσης:

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ


Η τρέχουσα κατάσταση του δημόσιου τομέα όσον αφορά την προσβασιμότητα στον παγκόσμιο ιστό είναι δεινή. Μόλις το ένα τρίτο των 761.000 ιστοσελίδων του δημόσιου τομέα και των κυβερνήσεων στην Ευρώπη είναι πλήρως προσβάσιμες, παρά την ύπαρξη τεχνικών λύσεων, μερικές από τις οποίες έχουν αναπτυχθεί με ενωσιακή χρηματοδότηση της έρευνας στη διάρκεια της τελευταίας 15ετίας. Η ιστο-προσβασιμότητα αναφέρεται σε αρχές και τεχνικές που πρέπει να τηρούνται κατά την κατασκευή ιστοτόπων, έτσι ώστε το περιεχόμενό τους να καθίσταται προσβάσιμο σε όλους τους χρήστες, ιδίως σε άτομα με αναπηρία. Υπάρχουν διεθνώς αναγνωρισμένες και τεχνολογικά ουδέτερες κατευθύνσεις στο πεδίο αυτό.
Με αφορμή τη διεθνή ημέρα των ατόμων με αναπηρία, στις 3 Δεκεμβρίου 2012, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε νέους κανόνες, προκειμένου περισσότεροι από 100 εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ να μπορούν ευκολότερα να χρησιμοποιούν διαδικτυακές δημόσιες υπηρεσίες για αναζήτηση εργασίας, ταξινόμηση αυτοκινήτου, υποβολή φορολογικής δήλωσης και αίτησης για έκδοση διαβατηρίου ή άδειας οδήγησης. Η πρόταση της Επιτροπής για έκδοση οδηγίας σχετικά με την προσβασιμότητα των ιστοσελίδων των φορέων του δημόσιου τομέα εισηγείται, από το τέλος του 2015, την υποχρεωτική χρήση τυποποιημένων ενωσιακών χαρακτηριστικών προσβασιμότητας για 12 είδη ιστοτόπων. Η υποχρεωτική εφαρμογή της προσβασιμότητας θα αφορά βασικές δημόσιες υπηρεσίες όπως η κοινωνική ασφάλιση και οι υπηρεσίες που σχετίζονται με την υγεία, την αναζήτηση εργασίας, αιτήσεις εγγραφής στο πανεπιστήμιο και έκδοση προσωπικών εγγράφων και πιστοποιητικών. Οι προτεινόμενοι νέοι κανόνες θα διευκρινίζουν επίσης τι σημαίνει προσβασιμότητα στον παγκόσμιο ιστό (τεχνικές προδιαγραφές, μεθοδολογία αξιολόγησης, υποβολή εκθέσεων, δοκιμές από τα κάτω προς τα επάνω), ενώ οι κυβερνήσεις θα ενθαρρύνονται να εφαρμόζουν τους κανόνες σε όλες τις υπηρεσίες, και όχι μόνο τον κατάλογο όσων είναι υποχρεωτικές.
Βασικοί ωφελημένοι από τη σημερινή πρόταση θα είναι 80 εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης με ειδικές ανάγκες και 87 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ηλικίας άνω των 65 ετών. Για παράδειγμα, άτομα με προβλήματα όρασης θα μπορούν να ακούν την περιγραφή των εικόνων όταν χρησιμοποιούν πρόγραμμα ανάγνωσης οθόνης, όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα ακοής θα βλέπουν γραπτές λεζάντες για αρχεία ήχου, ενώ θα καταστεί δυνατή η διερεύνηση όλων των τμημάτων ενός ιστότοπου μέσω πληκτρολογίου, καθώς και με το ποντίκι του υπολογιστή.
Εφόσον εφαρμοστεί αυτή η πρόταση μπορεί να ανοίξει μια ευρωπαϊκή αγορά ιστο-προσβασιμότητας εκτιμώμενης αξίας 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία σήμερα αξιοποιεί μόλις το 10% των δυνατοτήτων της. Οι καινοτομίες που πρόκειται να ενεργοποιηθούν με την πρόταση θα βελτιώσουν επίσης τη διαδικτυακή εμπειρία όλων των χρηστών του διαδικτύου μέσω βελτιωμένης λειτουργικότητας και χαμηλότερου κόστους παροχής της. Ενιαίο σύνολο κανόνων προσβασιμότητας σημαίνει ότι οι προγραμματιστές θα μπορούν να προσφέρουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους σε ολόκληρη την ΕΕ χωρίς επιπλέον κόστος προσαρμογής και επιπλοκές.
Η προτεινόμενη οδηγία θα υποβληθεί προς έγκριση στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Ανακοίνωση της Επιτροπής:

Περισσότερα περί ιστο-προσβασιμότητας:

Βλ. επίσης:

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

ΑΡΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ


Στο αρχείο μπήκε η παράβαση για τα ηλεκτρονικά παίγνια στην ελληνική αγορά, για την οποία υπήρξε καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ (C-109/08) και η Ελληνική Δημοκρατία κατέβαλε μηνιαίως  980.000 ευρώ ως πρόστιμο (συνολικά 35.514.208,43 ευρώ), ενώ επιπλέον κατέβαλε άπαξ 3.000.000 ευρώ,  λόγω μη συμμόρφωσης με άλλη σχετική απόφαση του ΔΕΕ (C-65/05).
 Η αρχειοθέτηση της παράβασης συνεπάγεται την επιστροφή στην Ελλάδα από την ΕΕ του ποσού των 3.847.392 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στη χρηματική ποινή που επεβλήθη για τους μήνες Δεκέμβριο 2011 έως και Μάρτιο 2012. Η αρχειοθέτηση της παράβασης προτάθηκε από την  Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Κολλέγιο των Επιτρόπων, που συνεδρίασε στις 27 Σεπτεμβρίου 2012. Προηγήθηκαν, αφενός η υιοθέτηση του Ν. 4002/2011 για τη ρύθμιση της αγοράς παιγνίων, ο οποίος τροποποίησε τον Ν. 3037/2002 που εισήγαγε γενική και πλήρη απαγόρευση στον τομέα των παιγνίων και αφετέρου η συγκρότηση, το Δεκέμβριο του 2011, της Ελληνικής Επιτροπής Παιγνίων (ΕΕΕΠ) ως Ανεξάρτητης Αρχής. Η εν λόγω Επιτροπή έθεσε σε εφαρμογή τις διατάξεις του εν λόγω νόμου, με την κατάρτιση του Κανονισμού Διεξαγωγής και Ελέγχου Παιγνίων και την υιοθέτηση συναφών εκτελεστικών πράξεων, τις οποίες προβλέπει ο νόμος 4002/2011.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Ανακοίνωση Υπουργείου Οικονομικών:

Απόφαση C-65/05:

Απόφαση C-109/08:

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ


Στις αρχές Ιουλίου 2012 εγκρίθηκε ομοφώνως από τα κράτη μέλη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, ψήφισμα που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα σχετικά με το διαδίκτυο, παρά τις αρχικές διαφωνίες κρατών όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία, οι οποίες χρησιμοποιούν αυστηρούς μηχανισμούς ελέγχου του διαδικτύου.
Το εν λόγω ψήφισμα θέτει ως σκοπό την προώθηση, προστασία και απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο διαδίκτυο. Ειδικότερα, το Συμβούλιο:
-       Επιβεβαιώνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα χρήζουν της ίδιας προστασίας τόσο στον πραγματικό όσο και στον ψηφιακό κόσμο.
-       Αναγνωρίζει την παγκόσμια και ανοιχτή φύση του διαδικτύου καθώς και τον ρόλο του ως μέσου ενίσχυσης της ανάπτυξης κάθε μορφής.
-       Καλεί όλα τα κράτη να προωθήσουν και να διευκολύνουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο και τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη των νέων μέσων και των τηλεπικοινωνιών.
-       Ενθαρρύνει τη διεξαγωγή ειδικών διαδικασιών, προκειμένου να ληφθούν υπόψη τα ανωτέρω ζητήματα.
-       Αποφασίζει να συνεχίσει την προσπάθεια προώθησης, προστασίας και απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης.
Επομένως, με το εν λόγω ψήφισμα αναγνωρίζεται για πρώτη φορά στο πλαίσιο του ΟΗΕ η ανάγκη ισότιμης προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στον κυβερνοχώρο και στηρίζεται πρωτίστως η ελευθερία της διαδικτυακής έκφρασης. Τούτο βέβαια έχει ιδιαίτερη σημασία εάν ληφθούν υπόψη οι προσπάθειες ευρύτατου παρεμβατικού ελέγχου των διαδικτυακών υπηρεσιών οι οποίες ενισχύονται τα τελευταία χρόνια εκ μέρους συγκεκριμένων κρατών. Απομένει λοιπόν να αποδειχθεί κατά πόσον θα γίνει σεβαστό το περιεχόμενο αυτού του ψηφίσματος από όλα τα κράτη και αν θα σηματοδοτήσει πράγματι την απαρχή της μεταβολής των πολιτικών ελέγχου του διαδικτύου σε παγκόσμια κλίμακα.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Το κείμενο του σχετικού ψηφίσματος:

Βλ. επίσης:

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑ MICROSOFT ΜΕ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΕ


Στις 24 Μαρτίου 2004, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε απόφαση με την οποία διαπίστωσε ότι η Microsoft ενήργησε κατά κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως και, στο πλαίσιο αυτό, επέβαλε στη Microsoft πρόστιμο πλέον των 497 εκατομμυρίων ευρώ (βλ. ΕΕΕυρΔ 3/2004). Η απόφαση αφορούσε κυρίως την άρνηση της Microsoft να γνωστοποιήσει στους ανταγωνιστές της, μεταξύ Οκτωβρίου 1998 και 24ης Μαρτίου 2004, «σχετικές με τη διαλειτουργικότητα πληροφορίες».
Μετά την έκδοση της αποφάσεως του 2004, η Επιτροπή και η Microsoft ξεκίνησαν συνομιλίες με σκοπό τη δημιουργία ενός μηχανισμού για τη γνωστοποίηση των σχετικών με τη διαλειτουργικότητα πληροφοριών. Τελικά όμως με απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2008 επιβλήθηκε στη Microsoft νέα χρηματική ποινή, ύψους 899 εκατομμυρίων ευρώ, για το διάστημα μεταξύ 21ης Ιουνίου 2006 και 21ης Οκτωβρίου 2007, για τον λόγο ότι οι αμοιβές τις οποίες ζητούσε η Microsoft προκειμένου να επιτρέψει την πρόσβαση στις σχετικές με τη διαλειτουργικότητα πληροφορίες δεν ήταν εύλογες. Η Microsoft ζήτησε από το Γενικό Δικαστήριο την ακύρωση της ως άνω αποφάσεως και, επικουρικώς, την ακύρωση ή μείωση της χρηματικής ποινής. Στις 27 Ιουνίου 2012, το Γενικό Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση (T-167/08, Microsoft κατά Επιτροπής) επικυρώνοντας κατ’ ουσίαν την απόφαση της Επιτροπής και απορρίπτοντας όλα τα επιχειρήματα που προέβαλε η Microsoft για την ακύρωσή της.
 Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, κατ’ αρχάς, ότι η Microsoft ήταν σε θέση να εκτιμήσει αν οι σχετικές αμοιβές που ζητούσε ήταν εύλογες κατά την έννοια της αποφάσεως του 2004. Περαιτέρω, δέχτηκε ότι το κριτήριο για την εκτίμηση του εύλογου χαρακτήρα των αμοιβών που ζητεί η Microsoft, το οποίο αναφέρεται στον νέο και καινοτόμο χαρακτήρα των επίμαχων τεχνολογιών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να διαπιστωθεί αν οι εν λόγω αμοιβές αντικατοπτρίζουν την εγγενή μάλλον, παρά τη στρατηγική αξία ορισμένης τεχνολογίας, δηλαδή την αξία που απορρέει από την απλή δυνατότητα που παρέχει να διαλειτουργεί με τα λειτουργικά συστήματα της Microsoft. Τέλος, επιβεβαίωσε ότι η Επιτροπή μπορεί να προβεί σε εκτίμηση του καινοτόμου χαρακτήρα των οικείων τεχνολογιών αναφερόμενη στα συστατικά του στοιχεία, ήτοι στο στοιχείο του νέου και της εφευρετικής δραστηριότητας.
Παράλληλα όμως το Γενικό Δικαστήριο έκρινε αναγκαία τη μείωση του ποσού της χρηματικής ποινής, λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη ενός εγγράφου της Επιτροπής με το οποίο η Επιτροπή δέχθηκε ότι η Microsoft μπορούσε να επιβάλλει περιορισμούς στη διανομή των προϊόντων που είχαν αναπτύξει ανταγωνιστές της «open source» με βάση τις σχετικές με τη διαλειτουργικότητα πληροφορίες οι οποίες δεν καλύπτονταν από διπλώματα ευρεσιτεχνίας και δεν εμπεριείχαν εφευρετική δραστηριότητα. Εν τέλει το ποσό της επιβληθείσας στη Microsoft χρηματικής ποινής καθορίστηκε σε 860 εκατομμύρια ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγες ημέρες μετά την έκδοση της ανωτέρω αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου, η Επιτροπή ανακοίνωσε την έναρξη νέων ερευνών με στόχο τη Microsoft, προκειμένου να διαπιστωθούν παραβιάσεις των υποχρεώσεών της όσον αφορά τις επιλογές φυλλομετρητή (browser) στο λειτουργικό των Windows. Συγκεκριμένα, η Microsoft είχε δεσμευθεί να παράσχει στους χρήστες τη δυνατότητα επιλογής φυλλομετρητή μέσω ειδικού παραθύρου (choice screen). Ωστόσο, παρά την αρχική τήρηση αυτής της υποχρεώσεως εκ μέρους της Microsoft, διαπιστώθηκε ότι το εν λόγω «παράθυρο επιλογής» δεν παρέχεται πλέον μετά την αναβάθμιση του λειτουργικού των Windows στην έκδοση Windows 7 Service Pack 1. Κατόπιν τούτου, αναμένεται η επιβολή νέων χρηματικών ποινών από την Επιτροπή σε βάρος της Microsoft και κατά πάσα πιθανότητα ένας νέος κύκλος δικαστικής διαμάχης μεταξύ των δύο πλευρών.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Ανακοινωθέν τύπου του Γενικού Δικαστηρίου:

Ανακοίνωση της Επιτροπής:


Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ACTA


Στις 4 Ιουλίου 2012, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε την αμφιλεγόμενη εμπορική συμφωνία για την καταπολέμηση της παραποίησης, ACTA (βλ. ΕΕΕυρΔ 1/2012), η οποία κατά συνέπεια δεν θα εφαρμοστεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι η πρώτη φορά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χρησιμοποιεί τη δυνατότητα που του παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας να απορρίψει διεθνή εμπορική συμφωνία. 478 βουλευτές καταψήφισαν την ACTA, 39 ψήφισαν υπέρ και 165 απείχαν.
Μετά την ψηφοφορία, ο εισηγητής ευρωβουλευτής David Martin επανέλαβε τις ανησυχίες του ότι η Συνθήκη είναι ιδιαίτερα ασαφής και αφήνει περιθώρια παρερμηνείας που θέτουν σε κίνδυνο τις ελευθερίες των πολιτών, αλλά τόνισε και την ανάγκη να εξευρεθούν εναλλακτικοί τρόποι για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας στην ΕΕ, δεδομένου ότι πρόκειται για την «πρώτη ύλη της ευρωπαϊκής οικονομίας».
Πρέπει να σημειωθεί ότι πριν την έναρξη της ψηφοφορίας ζητήθηκε από ορισμένους ευρωβουλευτές η αναβολή της έως ότου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφανθεί για το κατά πόσον η ACTA είναι συμβατή με τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών απέρριψε το αίτημα αυτό.
Ενόσω το ζήτημα βρισκόταν στο στάδιο των συζητήσεων περί της έγκρισης ή μη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δέχτηκε πρωτοφανείς πιέσεις από χιλιάδες πολίτες της ΕΕ που ζητούσαν την απόρριψη της ACTA διαδηλώνοντας, στέλνοντας e-mail στους ευρωβουλευτές και καλώντας στα γραφεία τους. Το Κοινοβούλιο έλαβε επίσης μια αναφορά, η οποία υπεγράφη από 2,8 εκατομμύρια πολίτες από όλο τον κόσμο, καλώντας το να απορρίψει τη συμφωνία.
Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι η ACTA αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, το Μεξικό, το Μαρόκο, τη Νέα Ζηλανδία, τη Σιγκαπούρη, τη Νότια Κορέα και την Ελβετία με σκοπό τη βελτίωση της επιβολής του νόμου κατά της παραποίησης διεθνώς. Η ψηφοφορία της 4ης Ιουλίου 2012 σημαίνει ότι ούτε η ΕΕ ούτε τα επιμέρους κράτη μέλη της θα συμμετάσχουν στη συμφωνία.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Το δελτίο τύπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:

Βλ. επίσης:

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗΣ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑΣ


Στις 16 Μαΐου 2012 δημοσιεύθηκε η απόφαση 4658/2012 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία έκανε δεκτή την αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων ενός Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης και Προστασίας Δικαιωμάτων παραγωγών μουσικών και οπτικοακουστικών έργων που στρεφόταν κατά ελληνικών εταιριών παροχής υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο. Η επίμαχη αίτηση αποσκοπούσε στη λήψη τεχνολογικών μέτρων προκειμένου να καταστεί αδύνατη η πρόσβαση των χρηστών (συνδρομητών των συγκεκριμένων τηλεπικοινωνιακών παρόχων) σε διαδικτυακές τοποθεσίες οι οποίες διευκόλυναν την παράνομη ανταλλαγή ψηφιακών μουσικών και οπτικοακουστικών έργων. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωσή του ότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα διατάχθηκε η λήψη τεχνολογικών μέτρων παρεμπόδισης της πρόσβασης χρηστών σε ιστοσελίδες μέσω των οποίων διακινούνται παράνομα ψηφιακά έργα προστατευόμενα με δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ή με συγγενικό δικαίωμα, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 64Α του ν. 2121/1993 που ενσωματώνει πρόβλεψη Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δυνατότητα λήψης ασφαλιστικών μέτρων κατά των διαμεσολαβητών (παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου), οι υπηρεσίες των οποίων χρησιμοποιούνται από τρίτο για την προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού ή συγγενικού δικαιώματος.
Η επίμαχη απόφαση είναι μακροσκελής και διακρίνεται για την εμπεριστατωμένη και αναλυτική αιτιολογία της η οποία αξίζει να εξετασθεί διεξοδικά. Εν προκειμένω όμως θα περιορισθούμε στην παράθεση του διατακτικού της και σε ορισμένες σύντομες διευκρινιστικές παρατηρήσεις. Με την απόφαση αυτή, λοιπόν, το δικαστήριο «διατάσσει προσωρινά, ως τεχνολογικό μέτρο, προκειμένου να καταστεί αδύνατη στους συνδρομητές των καθών οι αιτήσεις, οι οποίες είναι εταιρίες παροχής υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο, η ψηφιακή καταφόρτωση στους υπολογιστές των συνδρομητών τους, των έργων επί των οποίων υπάρχουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα δικαιούχων, που εκπροσωπούνται στην Ελλάδα από τους αιτούντες, τα οποία περιέχονται στις ιστοσελίδες με διευθύνσεις στο διαδίκτυο (domain names) [...] και [...] και διευθύνσεις IP (IP addresses) IP: [...] και IP: [...], αντίστοιχα, την επιβολή της περιγραφόμενης στην ανωτέρω στο σκεπτικό της παρούσας τεχνική έκθεση του [...], υπό στοιχείο (2.1) «Βασικής Τεχνικής Διακοπής Πρόσβασης σε συγκεκριμένη διεύθυνση του διαδικτύου» που αφορά τις ως άνω ιστοσελίδες με τις παραπάνω διευθύνσεις, μέσω της εγκατάστασης από το προσωπικό διαχείρισης του δικτύου των καθών, των σχετικών ρητών οδηγιών στους δρομολογητές - routers του εν λόγω δικτύου. [...]»
Συναφώς, πρέπει να διευκρινισθεί ότι το δικαστήριο διατάσσει κατ’ ουσία την εφαρμογή φίλτρου εκ μέρους των καθών εταιριών παροχής πρόσβασης στο διαδίκτυο, προκειμένου να μην είναι εφικτή η προσπέλαση των επίμαχων ιστότοπων από τους συνδρομητές των εν λόγω εταιριών. Να σημειωθεί ότι, μεταξύ άλλων, κρίνεται ως απρόσφορο μέτρο η έγγραφη προειδοποίηση των συνδρομητών που επισκέπτονται τους ιστότοπους αυτούς. Επίσης, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ρητώς τις πρόσφατες σχετικές αποφάσεις του ΔΕΚ (C-369/10 και C-70/10, υποθέσεις SABAM) και αναγνωρίζει ότι η επιβολή υποχρέωσης προς τους παρόχους πρόσβασης για τη γενικευμένη εφαρμογή τέτοιων τεχνολογιών «φιλτραρίσματος» θα ήταν ασύμβατη με βασικά  ανθρώπινα δικαιώματα όπως η ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας, τα οποία θεμελιώνονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τελικά όμως υιοθετεί ως ασφαλιστικό μέτρο την υποχρεωτική εφαρμογή τεχνικής φιλτραρίσματος εκ μέρους των παρόχων, με αποτέλεσμα να έχουν εκφρασθεί ήδη επικριτικά σχόλια από θεωρητικούς του δικαίου, δεδομένου ότι δεν υφίσταται ειδικός νόμος ο οποίος να προβλέπει τη δυνατότητα λήψης του συγκεκριμένου τεχνολογικού μέτρου ως ασφαλιστικού μέτρου. Σε κάθε περίπτωση, όπως προαναφέρθηκε, η απόφαση χρήζει ειδικότερης μελέτης προκειμένου να συναχθούν χρήσιμα συμπεράσματα όσον αφορά τις μελλοντικές προοπτικές αντιμετώπισης της πειρατείας αλλά και τη διασφάλιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών εν όψει της αυξανόμενης συμμετοχής τους στην κοινωνία της πληροφορίας.


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Το πλήρες κείμενο της δικαστικής αποφάσεως 4658/2012 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών:
Δελτίο τύπου του ΟΠΙ:
http://web.opi.gr/portal/page/portal/opi/newsall/press/4658_2012