ΝΕΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ITU

Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2012, η ITU (International Telecommunication Union, Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών) διοργάνωσε, στο Ντουμπάι, το Παγκόσμιο Συνέδριο για τις Διεθνείς Τηλεπικοινωνίες (World Conference on International Telecommunications, WCIT). Σκοπός του Συνεδρίου ήταν η αναθεώρηση των παλαιότερων Διεθνών Τηλεπικοινωνιακών Κανόνων (ITR) οι οποίοι είχαν διαμορφωθεί το 1988 στη Μελβούρνη και είχαν αποτελέσει το περιεχόμενο σχετικής Συνθήκης την οποία υπέγραψαν 122 κράτη. Μετά από 24 χρόνια, λοιπόν, επιχειρείται η προσαρμογή των ανωτέρω Κανόνων στις σύγχρονες εξελίξεις στον τηλεπικοινωνιακό τομέα και τίθεται εκ νέου το ζήτημα της διακυβέρνησης του διαδικτύου.

Στο πλαίσιο της ανωτέρω αναθεώρησης προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η δυνατότητα των κρατών να ελέγχουν και να αποκλείουν ανεπιθύμητη ηλεκτρονική αλληλογραφία καθώς και να έχουν απ’ ευθείας πρόσβαση σε διεθνείς υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών. Στο επίκεντρο της συζητήσεως, πάντως, κατά τη διάρκεια των εργασιών του Συνεδρίου βρέθηκε το αίτημα όλα τα κράτη να έχουν ίσα δικαιώματα στη διαδικτυακή διακυβέρνηση. Συγκεκριμένα, αρκετά κράτη εξέφρασαν την άποψη, ότι είναι αναχρονιστικό, η κυβέρνηση των ΗΠΑ να αποφασίζει για τη ρύθμιση των διευθύνσεων στο διαδίκτυο. Τούτο προκάλεσε την έντονη διαφωνία κυρίως των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και του Καναδά καθώς και τη διατύπωση επιφυλάξεων εκ μέρους πολλών χωρών, όπως της Δανίας, της Τσεχίας, της Σουηδίας, της Ολλανδίας, αλλά και της Ελλάδας. Ειδικότερα, οι ΗΠΑ υποστήριξαν ότι εάν επιτραπεί σε όλες τις χώρες να έχουν ίσα δικαιώματα επί του διαδικτύου, τότε είναι πολύ πιθανό να νομιμοποιηθεί η λογοκρισία και η κρατική παρέμβαση στη λειτουργία του διαδικτύου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση τήρησε επίσης αρνητική στάση απέναντι στο εν λόγω εγχείρημα, επισημαίνοντας ουσιαστικά διά της κας Neelie Kroes, αρμόδιας για το ψηφιακό θεματολόγιο της ΕΕ, ότι το διαδίκτυο δουλεύει ήδη και δεν χρειάζεται διόρθωση.

Εν τέλει, τη νέα Συνθήκη, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2015, υπέγραψαν μόνον 89 από τις 144 χώρες.

ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Οι νέοι ITRs:

http://www.itu.int/en/wcit-12/Documents/final-acts-wcit-12.pdf

Βλ. επίσης:

http://www.itu.int/en/wcit-12/Pages/default.aspx

http://www.bbc.co.uk/news/technology-20717774

https://twitter.com/NeelieKroesEU/status/274072153597546496

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Η τρέχουσα κατάσταση του δημόσιου τομέα όσον αφορά την προσβασιμότητα στον παγκόσμιο ιστό είναι δεινή. Μόλις το ένα τρίτο των 761.000 ιστοσελίδων του δημόσιου τομέα και των κυβερνήσεων στην Ευρώπη είναι πλήρως προσβάσιμες, παρά την ύπαρξη τεχνικών λύσεων, μερικές από τις οποίες έχουν αναπτυχθεί με ενωσιακή χρηματοδότηση της έρευνας στη διάρκεια της τελευταίας 15ετίας. Η ιστο-προσβασιμότητα αναφέρεται σε αρχές και τεχνικές που πρέπει να τηρούνται κατά την κατασκευή ιστοτόπων, έτσι ώστε το περιεχόμενό τους να καθίσταται προσβάσιμο σε όλους τους χρήστες, ιδίως σε άτομα με αναπηρία. Υπάρχουν διεθνώς αναγνωρισμένες και τεχνολογικά ουδέτερες κατευθύνσεις στο πεδίο αυτό.

Με αφορμή τη διεθνή ημέρα των ατόμων με αναπηρία, στις 3 Δεκεμβρίου 2012, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε νέους κανόνες, προκειμένου περισσότεροι από 100 εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ να μπορούν ευκολότερα να χρησιμοποιούν διαδικτυακές δημόσιες υπηρεσίες για αναζήτηση εργασίας, ταξινόμηση αυτοκινήτου, υποβολή φορολογικής δήλωσης και αίτησης για έκδοση διαβατηρίου ή άδειας οδήγησης. Η πρόταση της Επιτροπής για έκδοση οδηγίας σχετικά με την προσβασιμότητα των ιστοσελίδων των φορέων του δημόσιου τομέα εισηγείται, από το τέλος του 2015, την υποχρεωτική χρήση τυποποιημένων ενωσιακών χαρακτηριστικών προσβασιμότητας για 12 είδη ιστοτόπων. Η υποχρεωτική εφαρμογή της προσβασιμότητας θα αφορά βασικές δημόσιες υπηρεσίες όπως η κοινωνική ασφάλιση και οι υπηρεσίες που σχετίζονται με την υγεία, την αναζήτηση εργασίας, αιτήσεις εγγραφής στο πανεπιστήμιο και έκδοση προσωπικών εγγράφων και πιστοποιητικών. Οι προτεινόμενοι νέοι κανόνες θα διευκρινίζουν επίσης τι σημαίνει προσβασιμότητα στον παγκόσμιο ιστό (τεχνικές προδιαγραφές, μεθοδολογία αξιολόγησης, υποβολή εκθέσεων, δοκιμές από τα κάτω προς τα επάνω), ενώ οι κυβερνήσεις θα ενθαρρύνονται να εφαρμόζουν τους κανόνες σε όλες τις υπηρεσίες, και όχι μόνο τον κατάλογο όσων είναι υποχρεωτικές.

Βασικοί ωφελημένοι από τη σημερινή πρόταση θα είναι 80 εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης με ειδικές ανάγκες και 87 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ηλικίας άνω των 65 ετών. Για παράδειγμα, άτομα με προβλήματα όρασης θα μπορούν να ακούν την περιγραφή των εικόνων όταν χρησιμοποιούν πρόγραμμα ανάγνωσης οθόνης, όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα ακοής θα βλέπουν γραπτές λεζάντες για αρχεία ήχου, ενώ θα καταστεί δυνατή η διερεύνηση όλων των τμημάτων ενός ιστότοπου μέσω πληκτρολογίου, καθώς και με το ποντίκι του υπολογιστή.

Εφόσον εφαρμοστεί αυτή η πρόταση μπορεί να ανοίξει μια ευρωπαϊκή αγορά ιστο-προσβασιμότητας εκτιμώμενης αξίας 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία σήμερα αξιοποιεί μόλις το 10% των δυνατοτήτων της. Οι καινοτομίες που πρόκειται να ενεργοποιηθούν με την πρόταση θα βελτιώσουν επίσης τη διαδικτυακή εμπειρία όλων των χρηστών του διαδικτύου μέσω βελτιωμένης λειτουργικότητας και χαμηλότερου κόστους παροχής της. Ενιαίο σύνολο κανόνων προσβασιμότητας σημαίνει ότι οι προγραμματιστές θα μπορούν να προσφέρουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους σε ολόκληρη την ΕΕ χωρίς επιπλέον κόστος προσαρμογής και επιπλοκές.

Η προτεινόμενη οδηγία θα υποβληθεί προς έγκριση στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Ανακοίνωση της Επιτροπής:

http://europa.eu/rapid/press-release_IP-12-1305_el.htm

Περισσότερα περί ιστο-προσβασιμότητας:

http://ec.europa.eu/digital-agenda/en/web-accessibility

Βλ. επίσης:

http://www.un.org/disabilities/default.asp?id=1597