Στην απόφαση της 7ης Σεπτεμβρίου 2016, στην υπόθεση C-310/15, το ΔΕΕ απάντησε σε προδικαστικά ερωτήματα που
υπέβαλε το γαλλικό ακυρωτικό δικαστήριο σε σχέση με το αν η πώληση ηλεκτρονικού
υπολογιστή με προεγκατεστημένο λογισμικό συνιστά αθέμιτη εμπορική πρακτική.
Ειδικότερα, η υπόθεση αφορούσε την περίπτωση ενός Γάλλου πολίτη ο οποίος το
2008 αγόρασε στη Γαλλία έναν φορητό υπολογιστή γνωστής εταιρίας εξοπλισμένο με
προεγκατεστημένα λογισμικά, ιδίως με συγκεκριμένο λειτουργικό σύστημα. Κατά την
πρώτη χρήση του εν λόγω υπολογιστή, ο αγοραστής δεν αποδέχθηκε τη «Σύμβαση
Άδειας Χρήσης Τελικού Χρήστη» του λειτουργικού συστήματος και ζήτησε από την
εταιρία να του επιστρέψει τμήμα της τιμής αγοράς ανάλογο της αξίας του
προεγκατεστημένου λογισμικού. Η εταιρία δεν συμφώνησε και πρότεινε αντιστροφή
της πώλησης. Ο αγοραστής δεν δέχθηκε την αντιστροφή της πώλησης και ενήγαγε την
εταιρία ζητώντας κατ’ αποκοπήν αποζημίωση 450 ευρώ για τα προεγκατεστημένα
λογισμικά και 2.500 ευρώ προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη λόγω αθέμιτων
εμπορικών πρακτικών. Σημειωτέον ότι η Οδηγία 2005/29/ΕΚ της Ένωσης απαγορεύει τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, οι οποίες
στρεβλώνουν την οικονομική συμπεριφορά των καταναλωτών και είναι αντίθετες προς
τις απαιτήσεις της επαγγελματικής ευσυνειδησίας, όπως, μεταξύ άλλων, τις
παραπλανητικές εμπορικές πρακτικές και τις επιθετικές εμπορικές πρακτικές.
Το γαλλικό ακυρωτικό
δικαστήριο, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η υπόθεση, ζήτησε από το ΔΕΕ να
διευκρινίσει αν τέτοια εμπορική πρακτική (πώληση συγκεκριμένου μοντέλου υπολογιστή
μόνο με προεγκατεστημένα λογισμικά χωρίς δυνατότητα άλλης επιλογής) συνιστά
αθέμιτη εμπορική πρακτική και αν, στο πλαίσιο αυτό, η μη αναγραφή της τιμής
κάθε προεγκατεστημένου λογισμικού συνιστά παραπλανητική εμπορική πρακτική.
Το ΔΕΕ αποφάνθηκε ότι η πώληση
υπολογιστή με προεγκατεστημένα λογισμικά δεν συνιστά από μόνη της αθέμιτη
εμπορική πρακτική, εφόσον η προσφορά αυτή δεν είναι αντίθετη προς τις
απαιτήσεις της επαγγελματικής ευσυνειδησίας και δεν στρεβλώνει την οικονομική
συμπεριφορά των καταναλωτών. Για τον έλεγχο αυτών των προϋποθέσεων στη
συγκεκριμένη περίπτωση είναι αρμόδιο το εθνικό δικαστήριο. Το ΔΕΕ επισήμανε,
πάντως, ότι η πώληση τέτοιων υπολογιστών μπορεί να πληροί τις απαιτήσεις της
επαγγελματικής ευσυνειδησίας, καθόσον καλύπτει τις προσδοκίες πολλών
καταναλωτών και διότι ο ενάγων της κύριας δίκης, αφενός, είχε ενημερωθεί
επαρκώς για τα χαρακτηριστικά του υπολογιστή που αγόρασε και, αφετέρου, είχε τη
δυνατότητα να υπαναχωρήσει από την πώληση μετά την αγορά του (μη αποδεχόμενος
τη «Σύμβαση Άδειας Χρήσης Τελικού Χρήστη» κατά την πρώτη χρήση του υπολογιστή).
Περαιτέρω, κατά το ΔΕΕ, το
εθνικό δικαστήριο είναι επίσης αρμόδιο να εξακριβώσει αν περιορίζεται σημαντικά
η ικανότητα του καταναλωτή να λάβει τεκμηριωμένη απόφαση συναλλαγής, όταν αυτός
έχει ενημερωθεί δεόντως πριν προβεί στην αγορά, ότι ο συγκεκριμένος τύπος
υπολογιστή δεν είναι διαθέσιμος χωρίς προεγκατεστημένο λογισμικό και, επομένως
μπορεί να επιλέξει άλλον τύπο υπολογιστή, ο οποίος διατίθεται χωρίς προεγκατεστημένο
λογισμικό.
Τέλος, ως προς το ζήτημα
της παραπλανητικής εμπορικής πρακτικής, το ΔΕΕ έκρινε ότι η μη αναγραφή της
τιμής για κάθε προεγκατεστημένο λογισμικό δεν μπορεί να εμποδίσει τον
καταναλωτή να λάβει τεκμηριωμένη απόφαση συναλλαγής, ούτε ενδέχεται να τον οδηγήσει
σε απόφαση συναλλαγής την οποία δεν θα έπαιρνε σε άλλη περίπτωση. Με άλλα
λόγια, η τιμή κάθε λογισμικού δεν συνιστά ουσιώδη πληροφορία και, ως εκ τούτου,
η μη αναγραφή της τιμής των επιμέρους προεγκατεστημένων λογισμικών δεν συνιστά
παραπλανητική εμπορική πρακτική.
Σχετικά links:
Το κείμενο της απόφασης:
Η Οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές
πρακτικές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου